Bamula kisah ngaran urang'nya si , si utuh kayasang ni hanyar baumur 8 tahun, tapi urang'nya liwar mucil banar, saraba handak tahu tarus. Pada suatu hari di rumah utuh kayasang ni ada tikus mati,liwar haruk bau'nya.
Batakun'ai si Utuh Kayasang ni lawan uma'nya, " Ma, mun'nya tikus mati tuh dasar ba'bau kah ?" jar si Utuh kayasang. Nang mama ni sambil bamasak lalu'ae manjawab "He'eh tuh'ae", jar nang uma.
Kada lawas si Utuh Kayasang ni bakantut" puuuuutttt" liwar bau banar, taingat'ae si Utuh ni wan jawaban uma'nya tadi, kalunya mati tuh ba'bau. Habut di rumah Utuh Kayasang, tasadar inya. Bukah ka wadah uma'nya sambil bakuciak "Maaaa.. Ulun Matiii... Ulun Ba'bau.. !! Umaaa lii tuuuh... ikam tuh kada mati, itu tuh lantaran kantut ikam tuh'ai nang ba'bau. Tatap mangaras si Utuh Kayasang ni kalunya inya mati.
Tangah malam jam 12 si Utuh Kayasang kaluar rumah sambil mambawa cangkul ka bawah puhun kaminting di balakang rumah'nya, di tabuk'nya luang tunggal dikitan, sampai kawa babuat awak si Utuh Kayasang ni. Lalu'ai bapatak mahinggan gulu.
Pas hari subuh ada urang kampung nang bangaran Duduhup handak manjatu buah kaminting, ada mandangar suara urang bapandir "ulun mati, ulun mati" suara napa jar Duduhup ? Gagarunum dalam hati. Bawani'ai Duduhup ni mamarak'e, samakin parak samakin jalas tadangar suaranya, rasa pinandu lawan suara ninih, jar Duduhup. Sakali di sintar pas mancungul kapala Utuh Kayasang. "Buntat'nya ikam ni tuh, kira ku hantu, knp ikam pina bapatak di sini tuh ?" ujar duduhup. "Ulun mati cil'ai" si Utuh manjawab. Umaa kakanak'ae, ikam tuh kada mati tuh'ai.
Batakun'ai si Utuh Kayasang ni lawan uma'nya, " Ma, mun'nya tikus mati tuh dasar ba'bau kah ?" jar si Utuh kayasang. Nang mama ni sambil bamasak lalu'ae manjawab "He'eh tuh'ae", jar nang uma.
Kada lawas si Utuh Kayasang ni bakantut" puuuuutttt" liwar bau banar, taingat'ae si Utuh ni wan jawaban uma'nya tadi, kalunya mati tuh ba'bau. Habut di rumah Utuh Kayasang, tasadar inya. Bukah ka wadah uma'nya sambil bakuciak "Maaaa.. Ulun Matiii... Ulun Ba'bau.. !! Umaaa lii tuuuh... ikam tuh kada mati, itu tuh lantaran kantut ikam tuh'ai nang ba'bau. Tatap mangaras si Utuh Kayasang ni kalunya inya mati.
Tangah malam jam 12 si Utuh Kayasang kaluar rumah sambil mambawa cangkul ka bawah puhun kaminting di balakang rumah'nya, di tabuk'nya luang tunggal dikitan, sampai kawa babuat awak si Utuh Kayasang ni. Lalu'ai bapatak mahinggan gulu.
Pas hari subuh ada urang kampung nang bangaran Duduhup handak manjatu buah kaminting, ada mandangar suara urang bapandir "ulun mati, ulun mati" suara napa jar Duduhup ? Gagarunum dalam hati. Bawani'ai Duduhup ni mamarak'e, samakin parak samakin jalas tadangar suaranya, rasa pinandu lawan suara ninih, jar Duduhup. Sakali di sintar pas mancungul kapala Utuh Kayasang. "Buntat'nya ikam ni tuh, kira ku hantu, knp ikam pina bapatak di sini tuh ?" ujar duduhup. "Ulun mati cil'ai" si Utuh manjawab. Umaa kakanak'ae, ikam tuh kada mati tuh'ai.
Lawas tapandir, hanyar si utuh mangarti, lalu babisik bagimitan si Duduhup lawan si utuh, "Tuh, kita mancuntan mangga kah di rumah H.Japuk ?". Langsung'ai manjawab si Utuh ni "Ayuuhaa cil'ai, kabalujuran ulun lawas hudah kada makan mangga, pabila kita mancuntan'nya cil ?". Malam isuk ja tuh'ai, balas si Duduhup.
Takisah pas malam nang hudah di atur si Utuh lawan Duduhup, tulak'kan nang ba dua ni bagimitan jalan balakang rumah manuju rumah H.Japuk. sampai di rumah H.Japuk, Duduhup langsung mancungkil jandila rumah H.Japuk, sakali di buka, talihat bakul nang isi'nya hibak lawan mangga, "Umaaa, banyak'nya mangga'nya" jar si Utuh. sikat ja sdh tuh'ai, nyaman lakas, sambut Duduhup.
Habis mangga sabakulan dapat nang ba dua niti, balalu'ai si Utuh ni sakit parut, rupanya kada tahan lagi si Utuh ni, "Puuuutttt", takantut si Utuh. Mandangar'ai H.Japuk ni di kamar. "Siapa bakantut ?" jar H.Japuk. nang ngaran si Utuh balum tapi ba akal ni, di sahuti nya'ai "Ulun ji'ae". "Umaaaa bungul'nya ikam tuh.,nangapa di sahuti," Bamamai Duduhup lawan si Utuh.
Tasadar H.Japuk kalunya ada maling, bakuciak'ai H.Japuk ni "Maliiiinnnnng,, maliiiinnng". Tumbar sakampungan mambaluk si Utuh lawan Duduhup. Balakas nang ba dua ni bukah, bungkas jandila rumah H.japuk di tampuh Duduhup, daripada katakutanan, si Utuh bukah tarus jua. Duduhup ada talihat puhun nang labat banar, lalu'ai mambawa'i si Utuh naik ka atas puhun nang labat tadi, supaya kada kalihatan urang kampung.
Kada tasadar nang ba dua ti taguringan di atas puhun imbah kalapahan bukah, sakali ba buncilak hanyar tasadar kalunya hari sudah siang, talabih lagi sakali cangang ka bawah sakalinya ada kuburan karamat, banyak ha pulang urang ba jiarah. "Aduuh, kada mungkin turun wahini, mun urang'nya banyak banar di bawah ? ujar Duduhup. sakali'nya si Utuh ni kada tahan lagi pada handak bakamih, di kamihakan'nya'ai tumatan puhun, pas banyu kamih si utuh ni pas manyucur di tangan ni nang lagi ba'amin. "Nah, banyu karamat bisa nih ?" ujar si nini sambil ka ungahan.
Basalang lima manit, si Utuh ni handak bahira pulang, "Jangan bahira di sini tuh'ai", Duduhup gagarunum. "Ulun kada tahan lagi cil'ai" balas si Utuh. Langsung'ai si Utuh bapacaul salawar langsung bahira, kabalujuran tahi si Utuh ni gugur'nya di tangan nini nang lagi ba amin tadi pulang, " Nah,,sagumpal pulang banyu karamat" jar sidin. Langsung'ai sidin pusut ka muha, sakali sampai ka hidung, tacium bau tahi, cangang'ai si nini ka atas, sakali cangang pas talihat burit utuh bahantaian tumatan puhun. "Bunguuulll, buhan ikam kah sakali'nya, awas ha bhn ikam" bamamai nini, daripada sariknya, nini nang hudah kariput tadi bakancang pulang kujlit sidin. Lalu'ai si Utuh lawan Duduhup ni tajun ka bawah, si Utuh tajun tajajak kulit luntung, si Duduhup tajajak sarang anai-anai. Balalu'ai kisah'nya lalu
0 komentar :
Posting Komentar